Hat das die Band  Tyr in der färöischen Sprache schaffen können, warum könnte es auch der isländischen Band Dimma nicht gelingen, unter polnischen Fans großes Interesse zu wecken? Sie hat feste Besetzung, sechs Heavy- Metal  Studioalben in der Diskografie, sehr attraktives Image auf der Bühne, Liebe und Leidenschaft für Musik, auch eine große Menge von einzigartigen Ideen. Zusammenfassend, Dimma bildet reife Gruppe der Rockkünstler, die bereit sind, sich zu erkennen zu geben und von allen gemocht zu werden. Auf die Fragen in diesem Teil der vorliegenden Bearbeitung antwortet der Bassist und Mitbegründer der Band, Silli Geirdal...

Autor: Sam O’Black 

Mit starker innerer Erregung erwartete ich das Konzert der isländischen Band Dimma zur Premiere des neuesten Albums „Pögn”, das am 8. Oktober in der Prestige Konzerthalle Harpa (Reykjavik) stattfinden sollte. Ich hoffte auf fantastische Heavy Metal Show, die uns die prächtigste Rockband in diesem Weltteil in der Topleistung vorstellte. Eine Woche vor diesem Ereignis hat uns Silli Geirdal (Bassist und Mitbegründer der Band) ein Online Interview gegeben und einen Tag vor dem Auftritt  hat Ingo (Gitarrist und Mitbegründer von Dimma, Sillis Bruder) vorgeschlagen, dass er „a few minutes” in der Backstage von Harpa finden kann, um einige Themen und Aussagen zu ergänzen und auszuführen...

Autor: Sam O’Black 

Tupolev to grający ciężkiego rocka zespół z Ostrołęki, debiutujący niedawno za sprawą albumu „Ślepy/Głuchy/Niemy”. Złożona z doświadczonych muzyków grupa hołduje klasycznej odmianie gatunku, wzbudzając zainteresowanie fanów takich dźwięków i zbierając bardzo pozytywne recenzje. O genezie powstania zespołu, zaskakującej zmianie personalnej już po nagraniu albumu oraz wywołującej w pewnych kręgach kontrowersje nazwie rozmawiamy z gitarzystami Mordertzą (Marek Macierakowski) i Sesylem (Przemysław Cikacz) oraz wokalistą Tomikiem (Tomasz Samsel)...

If Týr could do it in Faroese, why couldn’t the Icelandic Dimma raise the interest of the Polish audience? They have a reliable line-up, six heavy metal studio albums, an attractive scenic presence, a passion and a love for music, and plenty of new ideas. They are a mature band, that can be enjoyed and appreciated even more. The co-founder of the band, Silli Geirdal, answers our questions...

I have been impatiently waiting for the concert of the Icelandic band Dimma. The show, planned for 8th October in the prestigious concert hall Harpa (Reykjavík), would accompany the premiere of their newest album “Þögn”. I was expecting a fantastic heavy metal show, with the most magnificent rock band in this part of the world, in their top shape. During the week before the event Silli Geirdal (Dimma’s bassist and co-founder) gave an interview in writing, and a day before, Ingó (guitarist and co-founder, Silli’s brother) offered to find “a few minutes” backstage at Harpa, to elaborate on the answers...

Ten wrocławski, tworzony przez doświadczonych muzyków zespół, znanych choćby z InDespair, Demogorgon czy Kreona, nie bawił się w jakieś półśrodki. Dlatego debiut Neaghi to koncepcyjny album „Whispers Of Wings”: w warstwie tekstowej bazujący na książce „Insania” Agaty Lesieckiej i Julii Steć, muzyczne nieoczywisty i bardzo dopracowany, potwierdzający, że w thrash/death metalu w żadnym razie nie powiedziano jeszcze wszystkiego...

Najnowszy album HellHaven „Mitologia bliskości serc” potwierdza, że ten zespół nigdy nie osiada na laurach, ciągle szukając nowych pomysłów i rozwiązań w obrębie wypracowanego stylu. Mamy więc jakby ciąg dalszy bardzo udanego albumu „Anywhere Out Of The World”, ale w jeszcze ciekawszej oprawie dźwiękowej i z polskimi tekstami...

Jeśli powyższy tytuł wydaje się komuś niedorzecznością, powinien co rychlej odpalić debiutancki album Wija. To warszawskie trio (w składzie wokalistka, gitarzysta i perkusista) gra bowiem na „Dziwidle” mocną, surową muzykę, wywodzącą się w prostej linii z pionierskiego dla heavy rocka przełomu lat 60. i 70., którą stosunkowo niedawno nazwano protometalem...

Najnowszy album „Humanufacture” Torture Of Hypocrisy to mroczny, industrialny metal najwyższych lotów, a do tego kolejny koncept w dorobku tej formacji. Jak podkreślają muzycy ta płyta ma zmienić stereotypowe podejście, że łączenie pewnych gatunków jest niemożliwe oraz pokazać, że industrialny metal może opierać się na zupełnie innych założeniach, chociaż jego głównym elementem są wciąż potężnie brzmiące gitary...