Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Nowy numer

hmp 94sm

Szukaj na stronie

 
 UWAGA !!! 
         
Drukowaną, kolekcjonerską wersję 
 HMP Magazine 
możecie zamówić pisząc na adres:
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.
 
 

JEFF BECK - Truth

 

(2025 Parlophone)
Autor: \m/\m/
 
jeff beck truth s 
Tracklist:
Strona A:
1. Shapes Of Things 3:17
2. Let Me Love You 4:41
3. Morning Dew 4:38
4. You Shook Me 2:28
5. Ol' Man River 3:57
            
Strona B:
1. Greensleeves 1:47
2. Rock My Plimsoul 4:11
3. Beck's Bolero 2:50
4. Blues De Luxe 7:32
5. I Ain't Superstitious 4:53
                   
Po odejściu z Yardbirds pod koniec 1966 roku Jeff Beck rozpoczął karierę solową. Jego pierwszym albumem był właśnie "Truth", przez niektórych klasyfikowany jako debiut The Jeff Beck Group. Najpierw został wydany lipcu 1968 roku w Stanach Zjednoczonych przez Epic Records, a później w październiku 1968 roku w Wielkiej Brytanii nakładem Columbia Records. Przy nagrywaniu "Truth" Jeff Beck obsługiwał gitarę elektryczną, gitarę basową, oraz gitarę akustyczną. Towarzyszyli mu Rod Stewart (śpiew), Ronnie Wood (gitara basowa) oraz Micky Waller (perkusja). Na płycie znalazły się utwory; "Shapes of Things" z repertuaru byłych kolegów Jeffa, kapeli Yardbirds, "Let Me Love You" kawałek napisany przez duet Jeff Beck/ Rod Stewart  i utrzymany w konwencji blues rocka. Takich kompozycji znajdziemy jeszcze dwie, "Rock My Plimsoul" i "Blues De Luxe". Jest także utwór "Beck's Bolero" autorstwa Jimmy'ego Page'a. Pozostałe zaś nagrania to covery, w zasadzie bluesowe standardy. I tak mamy "Ol' Man River" Jerome’a Kerna, "Morning Dew" Bonnie Dobsona, "You Shook Me" i "I Ain't Superstitious" Dixona. W tych dwóch ostatnich Jeff Back wplótł fragmenty z Muddy'ego Watersa i Howlin' Wolfa. Ciekawostką związaną z "I Ain't Superstitious" jest fakt, że w rejestracji jego wzięli udział Jimmy Page, John Paul Jones, Keith Moon i Nicky Hopkins. Ogólnie na "Truth" znajdziemy bardzo energetycznego brytyjskiego bluesa, albo rock-bluesa, chociaż w opisach tej płyty możecie spotkać się też z takimi określeniami jak hard rock, white blues, rock albumowy, blues, rock and roll czy contemporary rock. Jakby nie był on opisany to, uznany jest za klasykę swojej epoki. Niemniej najciekawsze jest to, że uważa się go również za jeden z najwcześniejszych przykładów muzyki heavy metalowej. Inni tę płytę ze względu na wykorzystanie bluesa w hardrockowym ujęciu uważają za przełomowe w kwestii heavy metalu. Bywało, że niektórzy posuwali się do stwierdzenia, że w ogóle była to pierwszy album z heavy metalem. Także jest nad czym rozmyślać, ale najważniejsze jest to, że na "Thruth" jest czego słuchać. Dodam jeszcze, że 2006 roku Legacy Recordings zremasterowało tę płytę i wraz z bonusowymi nagraniami wydało na dysku CD. A w tym roku Parlophone Records ucieszyło fanów Jeffa Becka wznowieniem na winylu.
\m/\m/
ronnie_romero_gusg_heavy_metal_pages_158x600.png glenn_hughes_heavy_metal_pages_158x600.png uriah_heep_heavy_metal_pages_158x600.png mayhem_heavy_metal_pages_158x600.png drowning_pool_heavy_metal_pages_158x600.png

Goście

6680689
DzisiajDzisiaj3839
WczorajWczoraj3721
Ten tydzieńTen tydzień26213
Ten miesiącTen miesiąc35927
WszystkieWszystkie6680689
18.97.9.168